Δημοσιεύθηκε: Παρασκευή 19 / 4 / 2024 , 16:19 από news_room
Κύπρου Γεώργιος: Ούτε μίαν λέξη ελληνική δεν μπορεί να συναντήσει κάποιος που επισκέπτεται σήμερα τα κατεχόμενα εδάφη μας»
Χαιρετισμός της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου επι τη πεντηκονταετηριδι του Λυκείου Αγίου Νεοφύτου Πάφου.
ΚΥΠΡΟΣ | Νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση, ευρισκόμενος σήμερα στην Πάφο, εδώ που εργάστηκα ανάμεσα στοv λαό της για 27 χρόνια. Η συγκίνησή μου αυτή επιτείνεται και για τον λόγο της παρουσίας μου εδώ. Γιατί σήμερα τιμούμε, χρεωστικώς, την ιστορική εκπαιδευτική διαδρομή μισού αιώνα του Λυκείου Αγίου Νεοφύτου, το οποίο ιδρύθηκε το 1974, στις αποφράδες εκείνες μέρες του εγκληματικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.
Στην τραγική εκείνη περίοδο, το τότε Γ’ Γυμνάσιο φιλοξένησε στους κόλπους του ένα μεγάλο αριθμό μαθητών εκτοπισμένων και μη και αναδείχθηκε σε μιαv εστία μάθησης και εθνικής αγωγής, η οποία εδραζόταν πάνω στον αγώνα για την κατίσχυση της δικαιοσύνης και της επιστροφής στις πατρογονικές μας Εστίες.
Τη σχέση του Σχολείου με την Εκκλησία και την ευρύτερη αποστολή του στην κοινωνία της Πάφου φανερώνει αφ’ εαυτής η ονομασία του. Όταν ζητήθηκε από το Υπουργείο, κατά τη δεκαετία του 1990, να δοθούν ονόματα στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης, οι τότε υπεύθυνοι, χωρίς δεύτερη σκέψη ονόμασαν το σχολείο Γυμνάσιο Αγίου Νεοφύτου, διότι όλοι ένιωθαν την ευλογία του Αγίου Νεοφύτου να τους σκεπάζει και να τους προστατεύει καθώς επίσης και την αδελφότητα της Μονής να τους περιβάλλει με πολλή αγάπη. Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, ο τότε ηγούμενος της Μονής, μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β’, βοήθησε ποικιλοτρόπως το σχολείο. Για πάρα πολλά χρόνια ολόκληρο το σχολείο εκκλησιαζόταν στην Ιερά Μονή του Αγίου Νεοφύτου, στις 24 Ιανουαρίου, στη μνήμη του Αγίου.
Πολυσήμαντη και πολυδιάστατη είναι η πορεία που διήνυσε όλα αυτά τα χρόνια το Σχολείο. Τα πολλά βραβεία και οι διακρίσεις, που κοσμούν το γραφείο του Διευθυντή και του καθηγητικού Συλλόγου, μαρτυρούν του λόγου το αληθές. Το κάθε βραβείο αντικατοπτρίζει τους υψηλούς και συνειδητούς στόχους του Σχολείου, του εκπαιδευτικού του δυναμικού καθώς και το αγωνιστικό σθένος των μαθητών του.
Αλλά, το σπουδαιότερο βραβείο στο οποίο αποσκοπούν και πρέπει να στοχεύουν, τόσο το Λύκειο Αγίου Νεοφύτου όσο και για όλα τα εκπαιδευτήρια της Πατρίδας μας, είναι πάντα ένα. Είναι η διάπλαση εναρέτων χαρακτήρων, που να είναι διαποτισμένοι από τις διαχρονικές πηγές του πολιτισμού μας, τις Ελληνικές και τις Χριστιανικές.
Μαζί με την επέτειο των 50 χρόνων λειτουργίας του Σχολείου, δυστυχώς, συμπληρώνονται και πενήντα χρόνια κατοχής της μισής, σχεδόν, πατρίδας μας. Μισός αιώνας εσκεμμένης καταστροφής της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και συνειδητής προσπάθειας αφανισμού των Ελληνικών και Χριστιανικών μας ιχνών, από τον εισβολέα. Αρκεί να αναφέρουμε το γεγονός ότι ούτε μιαν λέξη ελληνική δεν μπορεί να συναντήσει κάποιος που επισκέπτεται σήμερα τα κατεχόμενα εδάφη μας. Μόνον οι ιεροί μας ναοί στέκονται εκεί, βουβά μνημεία του πολιτισμού και της πίστης μας, να μαρτυρούν την εκεί χριστιανική μας παρουσία για δύο χιλιάδες χρόνια, αναμένοντας με υπομονή την ημέρα της απελευθέρωσής τους. Κι οι αρχαιολογικοί μας χώροι στέκουν εκεί, όσοι ακόμη αντιστέκονται στη φθορά και τις δηώσεις, ως πολύτιμοι φάροι του ελληνικού μας πολιτισμού, αναμένοντας και αυτοί την πολυπόθητη ελευθερία!
Τιμώντας σήμερα τα πενηντάχρονα της λειτουργίας του λαμπρού αυτού εκπαιδευτηρίου, που αποτελεί κόσμημα πραγματικό της Πάφου και της Κύπρου ολόκληρης, δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε και την κύρια αποστολή που, εκ των πραγμάτων, επωμίζονται τα εκπαιδευτήρια μας στους χαλεπούς καιρούς της κατοχής. Κι αυτή η αποστολή δεν είναι άλλη παρά η καλλιέργεια του αγωνιστικού φρονήματος και η διατήρηση άσβεστου του πόθου της απελευθέρωσης και της επιστροφής στις πατρογονικές εστίες.
Το χρέος μας είναι ξεκάθαρο. Οφείλουμε να αντέξουμε. Όχι πενήντα, αλλά όσα χρόνια και αν χρειαστούν. Να κρατήσουμε ψηλά την εθνική αξιοπρέπειά μας, να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μας. Να αποβάλουμε την ηττοπάθεια που δεν έχει θέση στις Ελληνικές ψυχές μας.
Καθοδηγητές στις αποφάσεις και στις πράξεις μας πρέπει να είναι η Ιστορία και οι ηρωισμοί των προγόνων μας. Η Κύπρος είναι γεμάτη από μνημεία των παιδιών της που έπεσαν μαχόμενοι για την Ελευθερία της. Δεν διεκδικούμε παρά το δίκαιό μας. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στους προγόνους μας, χρέος απέναντι και στους απογόνους μας, να αντισταθούμε και στον χρόνο και στις δυσκολίες. Οφείλουμε να επιλέξουμε πορεία, να επανακαθορίσουμε στόχους και επιδιώξεις, να ανασυνταχθούμε και να διεκδικήσουμε τα ιστορικά και εθνικά μας δικαιώματα.
Σε αυτό τον αγώνα σημαντικό ρόλο έχετε και εσείς οι εκπαιδευτικοί και μαθητές της κυπριακής κοινωνίας και δη της επαρχίας της Πάφου, της επαρχίας των ηρώων και της αντίστασης. Εκκλησία και Παιδεία έχουμε ιερό χρέος να διατηρήσουμε τη δάδα της ελπίδας και της πίστεως αναμμένη και αγωνιστική. Τρείς και πλέον χιλιάδες χρόνια λαμπρού ελληνικού πολιτισμού και δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανισμού, σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό να διαγραφούν.
Σε αυτό το πνεύμα πορεύθηκαν με στο πέρασμα των 50 χρόνων και άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη της παρουσίας τους καθηγητές και διευθυντές που εμπλούτισαν με την προσωπικότητα και το έργο τους την προσφορά αυτού του σχολείου.
Εκφράζω τις ευχαριστίες και τον δίκαιο έπαινο της Εκκλησίας σε όλους τους Διευθυντές, βοηθούς Διευθυντές και Καθηγητές που υπηρέτησαν όλα αυτά τα χρόνια στο Εκπαιδευτήριο αυτό. Ας αναπαύει ο Θεός όσους έχουν απέλθει από τη ζωή αυτή και ας ευλογεί όλους τους επιζώντες.
Θεωρώ χρέος μου να συγχαρώ ιδιαίτερα και να ευχαριστήσω θερμά τον σημερινό Διευθυντή του Λυκείου Αγίου Νεοφύτου κ. Ξένιο Παναγή, με τον οποίο είχα μίαν άριστη συνεργασία, ιδιαίτερα στη διεξαγωγή του ετήσιου διαγωνισμού της Μητρόπολης, όταν κι εγώ διακονούσα, εδώ, ως Μητροπολίτης Πάφου.
Με αυτές τις σκέψεις συγχαίρω και πάλιν όλους εκείνους που συνέβαλαν στην πραγμάτωση των υψηλών εκπαιδευτικών στόχων του Λυκείου Αγίου Νεοφύτου και εύχομαι όπως το Σχολείο συνεχίσει να καλλιεργεί τις αξίες και τα ιδανικά του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού μας και όπως πραγματώσει τους υψηλούς οραματισμούς και προσδοκίες όλων μας.
