Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Οσίας Ευφροσύνης, του πατέρα της, Αγίου Παφνουτίου και του Αγίου Μάρτυρος Παφνουτίου.
Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Οσίας Ευφροσύνης, του πατέρα της, Αγίου Παφνουτίου και του Αγίου Μάρτυρος Παφνουτίου.
Η Αγία Ευφροσύνη καταγόταν από πλούσιους και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι την απέκτησαν με πολλές δυσκολίες και κατόπιν πολλών προσευχών προς το Θεό. Σε ηλικία 12 ετών έμεινε ορφανή από μητέρα, και αφιερώθηκε στην προσευχή και τη μελέτη των αγίων Γραφών, καθώς και σε έργα φιλανθρωπίας.
Όταν ο πατέρας της προσπάθησε να την παντρέψει, εκείνη διέφυγε σε χριστιανική οικογένεια και κατόπιν σε γυναικείο μοναστήρι. Στη συνέχεια μετέβη σε ανδρικό μοναστήρι μεταμφιεσμένη σε μοναχό. Τελικά, προς το τέλος της επίγειας ζωής της, συνάντησε το γέρο πατέρα της. Όπως φαίνεται από την προσευχή τους, και οι δύο το επιθυμούσαν πολύ να συναντηθούν. Τότε, η Αγία Ευφροσύνη αποκάλυψε την ταυτότητά της.
Αναμφίβολα, ο σημερινός άνθρωπος, ο οποίος ζει με το κοσμικό φρόνημα, είναι δύσκολο να αντιληφθεί την αξία και την εμπειρία του θείου έρωτα, όπως τη γνωρίζουμε μέσα από τη ζωή των Αγίων. Όταν όμως πάνω από κάθε τι το ανθρώπινο πρυτανεύει η αγάπη στο Χριστό, τότε κατανοείται και η δυναμική της σχέσεως αυτής.
Συνεπώς, η περιπετειώδης ιστορία της ζωής της Αγίας Ευφροσύνης ενδεχομένως να ακούγεται απίστευτη, σύμφωνα με τις εμπειρίες της μεταμοντέρνας εποχής. Και όμως είναι αληθινή, με τη χάρη του Θεού και για την ενίσχυση των ανθρώπων που αγωνίζονται στη ζωή τους, για τα υψηλά και τα ανώτερα, το τίμιο και αληθινό και δε συμβιβάζονται στα μέτρα της καθημερινότητας.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου.
∞∞∞∞
Οσία Ευφροσύνη Θυγατέρα Παφνουτίου του Αιγυπτίου
|
Τὸ θῆλυ κρύπτεις ἀνδρικῶς Εὐφροσύνη,
Καὶ κρυπτὰ τὸν βλέποντα Δεσπότην βλέπεις. Εἰκάδα Εὐφροσύνη κατὰ πέμπτην πότμον ὑπέστη. |
|
Βιογραφία
Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.), ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγό του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό. Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και ο πατέρας της αφοσιώθηκε ακόμα πιο φιλόστοργα στην επιμέλεια της κόρης του. Όταν η Ευφροσύνη έφθασε στο 18ο έτος της ηλικίας της, ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει με ένα νέο υψηλής κοινωνικής τάξης. Όμως την ψυχή της Ευφροσύνης είχε καταλάβει ο θείος έρωτας. Ο γάμος και οι κοσμικότητες θα της ήταν εμπόδιο να αφιερωθεί συστηματικά στην ελεημοσύνη και στην υπηρεσία του πλησίον. Γι’ αυτό κάποια μέρα, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, έφυγε κρυφά από το σπίτι, και μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε μεταμφιεσμένη ανδρικά σε κοινόβιο ανδρικό μοναστήρι. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε σε όλους. Έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της, όταν και αυτός έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι. Έτσι, με τη ζωή της η Ευφροσύνη μας υπενθυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής, που λένε: «ἀρνησάμενοι τᾶς κοσμικᾶς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰώνι» (Προς Τίτον, Β’ 12). Δηλαδή, αφού αρνηθούμε τις επιθυμίες του ματαίου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στον παρόντα αιώνα με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και με ευσέβεια προς το Θεό. |
|
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ᾽ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Εὐφροσύνη τὸ πνεῦμά σου. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Κοντάκιον Ὁ Οἶκος |
Πηγή:Saint.gr
