15 °C Athens, GR
05/11/2024

Τελευταια Νέα
Πατριαρχικός έπαινος για την προσφορά του Κέντρου Πρόνοιας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας Το νέο Honda HR-V MY25 βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα με την τιμή του να ξεκινά από 35.300€ Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γεωργίου Πρεβελάκη με τίτλο: Στον ΟΟΣΑ-Γεωπολιτική Θεωρία & Διπλωματική Πράξη Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Κυβερνήτρια της Ν.Ν.Ο. και στον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας Νέος επίσκοπος στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς Έφθασε στην Αυστραλία ο Οικουμενικός Πατριάρχης – Μεγαλειώδης υποδοχή του Οικουμενικού στο Σύδνεϋ Εκλέχθηκε ο νέος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Ανακοίνωση για την δεύτερη Τακτική Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος Καθαιρέθηκαν οι Μοναχοί της Ιεράς Μονής Αββακούμ Έρχεται το Νοέμβριο το διεθνές συνέδριο στο ΕΚΠΑ με τίτλο: «Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο Αιώνα – Προκλήσεις και Προοπτικές» Fake News χαρακτήρισαν τα Ellinika Hoaxes την είδηση με τον Σέρβο Αθλητή του Τζούντο που αποκλείστηκε δήθεν λόγω του Σταυρού που έκανε Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε την ελπίδα του για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Οι σημαντικότερες εκδηλώσεις από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο 2024 Απόψεις: Με σύστημα κερδοφορίας μεταναστευτικής βίζας στην ΕΕ θα έρθει ελπίδα σε ξένους που πιθανόν να πνιγούν στα νερά της Μεσογείου Απόψεις: Ρωσίδα κατάσκοπος δήλωνε στο Ληξιαρχείο ότι ήθελε την ίδια ώρα που μητέρες και παιδιά πληρώνουν έως και 8500€ Mε ιεροπρέπεια γιόρτασε την μνήμη του Πολιούχου της, Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτη, η Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας Ανοίγει σήμερα η πλατφόρμα για τις δηλώσεις Πόθεν Έσχες του 2023 Με επιτυχία η ημερίδα για την παρουσία των Θρησκευτικών Λειτουργών στο στράτευμα, ποιμαντικώς και διαχρονικώς Σήμερα 4 Νοεμβρίου τιμάται η Ιερά Μνήμη του οσίου Γεωργίου του Καρσλίδη ΗΠΑ: Χάρις & Ομπάμα εργάζονται για να προσελκύσουν μαύρους ψηφοφόρους ενόψει της ημέρας των εκλογών Πραγματοποιήθηκε η τελετή έναρξης του «1ου Αειφόρου Φεστιβάλ Πεδιαίου… ροή ζωής» Ο ανώτατος Θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν απειλεί το Ισραήλ και τις ΗΠΑ με «συντριπτική απάντηση» για την ισραηλινή επίθεση Σήμερα 3 Νοεμβρίου τιμάται η Ανακομιδή των ιερών Λειψάνων του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην επετειακή εκδήλωση για τα 100 χρόνια του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Tο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στη Βόρεια Εύβοια: Από τον Μότσαρτ και τον Σοπέν ως τον Πιατσόλα, με τη Νεφέλη Μούσουρα

Ο Λεμεσιανός που πώλησε τα πάντα για να ζήσει στο χωριό με τους 15 κατοίκους

Δημοσιεύθηκε: Σάββατο 27 / 6 / 2020 , 13:24 από

«Για οποιονδήποτε τρίτο ακούγεται περίεργο που έζησα τόση ένταση με την τηλεόραση και ήρθα να ζήσω στο χωριό. Όμως δεν κάθομαι εδώ. Δουλεύω ασταμάτητα… Δεν έπαθα μετάλλαξη. Δεν έχω λόγο να κάνω κάτι επειδή πρέπει να το κάνω. Κάνω κάτι, εφόσον μου αρέσει και στο χρόνο που θέλω».
Η ιδέα του είχε καρφωθεί χρόνια πριν, όταν άρχισε να παίρνει μορφή το εξοχικό στη Λάγια. Ήταν το όνειρο που είχαν με τη σύζυγό του. Ο πρόωρος χαμός της, επέσπευσε τα σχέδιά του. Πώλησε τα πάντα στη Λεμεσό και μετακόμισε στο γραφικό χωριό της επαρχίας Λάρνακας, με τους ελάχιστους κατοίκους. Πλέον, απολαμβάνει την ανεκτίμητη αξία της ηρεμίας, που προσφέρει η ζωή στο χωριό.
«Είμαστε 15 μόνιμοι κάτοικοι στη Λάγια. Οι ψηφοφόροι είναι περισσότεροι… Το σπίτι το έχουμε 27 χρόνια, αλλά όχι στην εικόνα που είναι τώρα. Τη Λάγια την επιλέξαμε συμπτωματικά. Είχαμε δει μια αγγελία ότι πωλείται ένα κτήμα πάνω στο βουνό, μεταξύ Λάγιας και Οράς. Το απορρίψαμε επειδή ήταν στη μέση του πουθενά και σταματήσαμε τυχαία εδώ. Μας είδε ο τότε κοινοτάρχης και μας είπε “ελάτε κάτω να σας κεράσω”. Όταν του είπαμε τι θέλουμε, μας είπε για αυτή τη γη και την αγοράσαμε».
Όσοι έχουν σχέση με την Κυπριακή ιδιωτική τηλεόραση ή αναζητούν στοιχεία για την ιστορία της Λεμεσού, γνωρίζουν καλά τον Ανδρέα Μιχαηλίδη, τον διαχειριστή της σελίδας, «Κάποτε στη Λεμεσό».
Ένα ανήσυχο πνεύμα, που ασχολήθηκε ακόμη και με την πώληση υλικών για την κατασκευή κοσμημάτων. Ένας άνθρωπος, ωστόσο που ξέρει να κλείνει κύκλους, πριν κλείσουν απότομα και τον εγκλωβίσουν μέσα, όπως ο ίδιος λέει.
«Όταν καταλάβεις ότι κλείνει ένας κύκλος, πρέπει να τον κλείσεις. Δεν πρέπει να προσπαθήσεις να του δόσεις άλλο σχήμα. Ο κύκλος, είναι κύκλος. Έκλεισε ο κύκλος της τηλεόρασης και είπα σταματώ. Μετά που «έφυγε» η γυναίκα μου και πήρα και σύνταξη, το πήρα απόφαση. Πούλησα τα πάντα στη Λεμεσό. Ευτυχώς δεν είχα υποχρεώσεις οικονομικής και τα δύο μου παιδιά μεγάλωσαν. Ο ένας μένει μόνιμα Αθήνα και ο άλλος είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου».
Η κουβέντα πάει συνεχώς στη σύντροφο της ζωής του, τη σύζυγό του τη Σταυρούλα που «έφυγε» πριν από τέσσερα χρόνια. Δεν μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή του κάθε φορά που την αναφέρει.
«Είναι απαίσιο να χάνεις τη σύντροφό σου… Φιλοσοφώντας το, λέω ότι με τη μάμα και τον παπά σου μένεις 18-20 χρόνια; Με τη γυναίκα μου ήμουν 45. Όμως, είναι ένα πράγμα που δεν το ελέγχεις… Πριν «φύγει» λέγαμε πως θέλαμε να το κάνουμε. Είχαμε πωλήσει και το μεγάλο μας σπίτι στη Λεμεσό και είχαμε έρθει ήδη πάνω. Μετά ήρθε ο γιος μας από Αμερική και άλλαξαν τα σχέδια. Ανοίξαμε στη Λεμεσό ένα κατάστημα χονδρικής πώλησης υλικών κατασκευής κοσμημάτων.
Ο χαμός της επέσπευσε την μετακόμισή μου.  Όταν πήρα την απόφαση να έρθω στη Λάγια, στην ουσία έκανα δώρο το κατάστημα. Έτσι λειτουργώ… Δεν είναι τα λεφτά. Με μια απλή σύνταξη ο άνθρωπος περνά. Φτάνει, όμως, να μην έχεις άλλες υποχρεώσεις».
Έχει μετατρέψει το χώρο όπου διαμένει σε επίγειο παράδεισο. Έφτιαξε ένα εργαστήρι και αξιοποιεί τον περισσότερο χρόνο του εκεί. Μέχρι κι ένα ροζ σπιτάκι για την εγγονή του έφτιαξε…
«Δεν νιώθω μοναξιά, εάν εξαιρέσεις το τρίμηνο με την πανδημία που δεν μπορούσα να δω την εγγονή μου… Δεν είμαι ασκητής, κατεβαίνω στη Λεμεσό για να δω τα παιδιά μου και για να πάω σε καμιά ταβέρνα με τους φίλους μου. Εδώ κάμνω εργασιοθεραπεία. Έφτιαξα τα πάντα στο σπίτι, εκτός από την πέτρα. Έχω ένα εργαστήριο και κατασκευάζω συνεχώς πράματα, για το σπίτι και για φίλους. Είμαι 69 χρόνων, τι να κάμω καριέρα και επιχειρήσεις; Ηρεμώ όσο τίποτα εδώ. Δεν βλέπω σχεδόν καθόλου τηλεόραση, έχει να την ανοίξω 4-5 μήνες».
Η πορεία της τηλεόρασης…
Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, έζησε από πρώτο χέρι την άνθιση της κυπριακής ιδιωτικής τηλεόρασης, αλλά και των κυπριακών παραγωγών. Σπούδασε ραδιοτηλεόραση στο Λονδίνο. Επιστρέφοντας έγινε η εισβολή, οπόταν άφησε για λίγο αυτό το κεφάλαιο. Στη συνέχεια δημιούργησε μια εταιρεία παραγωγής για κυπριακές ταινίες. Όταν τη δεκαετία του 1990 ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση και άνοιξε “ο Λόγος”, άρχισε να παρέχει υπηρεσίες αποστέλλοντας πλάνα από τα γεγονότα της Λεμεσού.

«Ο μεγαλύτερος σταθμός της ζωής μου, ήταν αυτό που έκανα με την τηλεόραση. Είχα κάμει περίπου 25 Κυπριακές ταινίες και δούλεψα, σχεδόν με όλους τους ηθοποιούς της εποχής. Σε κάποια ταινία γνώρισα τον Ανδρέα τον Λάρκο. Από τότε είμαστε, αδερφικοί φίλοι. Έχει το σπίτι δίπλα από εμένα. Όταν του είπα πήρα σπίτι στη Λάγια, ήθελε να έρθει δίπλα μου.  Έχω επιλέξει να έχω δίπλα μου πολύ στενούς φίλους.

Όταν προέκυψε η ιδιωτική τηλεόραση το 1992 συνεργάστηκα απευθείας με το Λόγο τότε. Επειδή, τότε, δεν υπήρχαν πολλοί στο χώρο, συνεργαζόμουν με όλα τα κανάλια, με την άδεια του Λόγου τότε.
Ήμουν 17 χρόνια. Η άσχημη του πλευρά ήταν ότι δεν είχες χρόνο δικό σου. Εγώ είμαι εξωστρεφής άνθρωπος, που μου αρέσουν οι εκδρομές και τα ταξίδια. Επειδή μιλούμε για ειδήσεις, δεν μπορούσες να πεις είναι Κυριακή ή αργία, ή έχω κόσμο σπίτι ή έχω κόσμο και θέλω να κοιμηθώ, δεν είχε έτσι πράμα. Οπόταν υποχρεωτικά ήταν 17 χρόνια χωρίς day off ή αργία. Το θετικό είναι ότι γνώρισα κόσμο και λειτούργησα σε ένα χώρο που πάντα ήθελα και πήγαμε αρκετά καλά».

Έχει ζήσει πολύ έντονα την εποχή όπου αλληλοεξοντώνονταν οι φατρίες της Λεμεσού αλλά και τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την πόλη και την Επαρχία.

«Η Λεμεσός ήταν, διότι τώρα ηρέμησε λίγο, η πόλη με την πιο ψηλή αδρεναλίνη. Είχε πολλούς φόνους με τις φατρίες της Λεμεσού, ληστείες και άλλα εγκλήματα. Ήταν πολλές οι περιπέτειες τότε και απειλές είχαμε δεχθεί από φατρίες της Λεμεσού. Από την άλλη, όμως, είχε ενδιαφέρον. Υπήρξαν περιπτώσεις που ήταν πιεστικές οι καταστάσεις… Θυμούμαι μια χρονιά ήμουν στη Λάγια και επιάσαν με τηλέφωνο πως ήταν 4:30 και ήθελαν πλάνα για το δελτίο των πέντε. Πετούσα μες τον δρόμο. Είχε ραντάρ στο γεφύρι του Αγίου Γεωργίου του Αλαμάνου και με σταμάτησε. Είπε μου ο αστυνομικός ότι έτρεχα με 170 χιλιόμετρα. Με ρώτησε έχετε κάποιο λόγο που ο κάνατε;” Όταν του είπα ότι έτυχε κάτι έκτακτο και σε δέκα λεπτά πρέπει να είμαι στο studio λέει μου, “γιατί εν μου το λέεις τόση ώρα, φύε”. Παλιά είχε άλλη αίγλη, να δουλεύεις για την τηλεόραση».

Η μάχη για την εξασφάλιση αποκλειστικών πλάνων, ήταν μεγάλη, ειδικά τα πρώτα της ιδιωτικής τηλεόρασης. Κάποιοι, μάλιστα, πλήρωναν όσο όσο για να τα αποκτήσουν.

«Θυμάμαι το 1995, είχε γίνει και μεγάλος ντόρος για τις αποθήκες Θεοδοσίου. Ήθελε να χαλάσει ο Δήμος τις αποθήκες και πήγε κόσμος να διαμαρτυρηθεί. Βγήκε πάνω στις κούπες της μπουλντόζας και δεν επέτρεπε την κατεδάφιση. Άφησαν τον κόσμο και έφυγε και πήγαν ξανά οι μπουλντόζες τη νύκτα. Κατά τύχη ήταν εκεί η κάμερα μας. Είχα αποκλειστικά πλάνα για το “Λόγο”. Θυμάμαι ένας ιδιοκτήτης καναλιού με πήρε να μου πει ότι μου στέλνει μου ανοικτή επιταγή, για να δώσω τα πλάνα. Αρνήθηκα, επειδή δούλευα για το Λόγο. Έγινε το έλα να δεις… Είμαι ο μόνος που έχει ολόκληρο το υλικό. Κάποια στιγμή θα το βγάλω προς τα έξω. Η είδηση σημαίνει αποκλειστικότητα. Πλέον δεν υπάρχει σε τόσο βαθμό όσο στην εποχή μας».

 

Κάποτε στη Λεμεσό…
Στο πατάρι του σπιτιού στη Λάγια, έχει μεταφέρει τις κασέτες από το μεγάλο, ιστορικό πλέον, αρχείο στο οποίο υπάρχουν πλάνα από τα μεγάλα γεγονότα της Λεμεσού. Ξεκίνησε την ψηφιοποίησή του και τότε του ήρθε η ιδέα να δημιουργήσει μια σελίδα στο facebook, ώστε να μοιραστεί αυτό το υλικό και να δώσει την ευκαιρία και σε άλλους να κάνουν το ίδιο. Αυτό που δεν υπολόγιζε είναι ότι θα είχε τόση ανταπόκριση και ότι το «Κάποτε στη Λεμεσό», θα μετατραπόταν σε μια ρετρό σελίδα συναπαντήματος και καταγραφής της ιστορίας της πόλης.

«Είχα αρκετό υλικό. Οι υφιστάμενες σελίδες, δεν ήθελαν να ασχοληθούν με το δικό μας το υλικό της τηλεόρασης και περιορίστηκαν στο κέντρο της πόλης. Εγώ έχω τη λογική ότι μια πόλη, δεν είναι μόνο πέντε με δέκα παλιές οικογένειες. Είναι και οι άνθρωποι από τα χωριά της περιοχής. Με εκείνο το κομμάτι δεν είχε ασχοληθεί κανένας. Η σελίδα έχει πλέον σχεδόν έντεκα χιλιάδες μέλη.

Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο, επειδή ήταν και η φάση που προσπαθούσα να φτιάξω τα μηχανήματα για να μεταφέρω το δικό μου υλικό. Τώρα, όμως, με τόσες χιλιάδες κόσμου, δεν προλαβαίνω να αναρτώ το υλικό των μελών. Υπάρχει προέγκριση για το υλικό που μπαίνει».

Mέσω της σελίδας που δημιουργήθηκε πριν ο κ. Ανδρέας καλεί τους Λεμεσιανούς να σκαλίσουν τα οικογενειακό τους άλμπουμ και να μοιραστούν τους κρυμμένους θησαυρούς του.

Είναι ωραία επειδή γίνεται ένα συναπάντημα. Είχα πολλές περιπτώσεις που συναντήθηκαν άτομα που είχαν χρόνια να βρεθούν. Μια φορά ανέβασα δύο φωτογραφίες και μέσω αυτών κάποιοι βρήκαν τη θεία τους, η οποία είναι μόνιμη κάτοικος Αυστραλίας. Ήταν μια φωτογραφία που η ίδια ήταν μωρό και την κρατούσε η γιαγιά της. Με πήραν τηλέφωνο να με ευχαριστήσουν. Νιώθεις ωραία όταν βλέπεις, πως μπορείς να προσφέρεις κάτι τέτοιο. Είναι ωραία συναισθήματα».

 

Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, είναι ένας άνθρωπος που έχει βρει το μυστικό της ζωής. Η ζωή στο χωριό και η ενασχόληση του, μόνο με πράγματα που τον γεμίζουν του προσέφερε το ζητούμενο… Ψυχική ηρεμία.
«Καθαρίζει το μυαλό σου και μπαίνουν οι σκέψεις σε τάξη. Πιστεύω ότι οι αποφάσεις για οποιοδήποτε θέμα, είναι πιο σωστές. Γενικά έχω ηρεμήσει. Το 90% του άγχους του ανθρώπου είναι η δουλειά του. Άμα δεν υπάρχει το επαγγελματικό πρέπει, τα υπόλοιπα είναι πιο εύκολα. Είναι μεγάλο απόκτημα να μπορείς να καθορίζεις το χρόνο σου. Εγώ σηκώνομαι το πρωί να πάρω το σκύλο μου βόλτα και μετά αρχίζω κατασκευές στο σπίτι. Σταματώ το μεσημέρι κάνω φαγητό και μετά απογευματινή ξεκούραση, μετά ασχολούμαι με τη σελίδα.
Ακόμα και στο μαγαζί που είχα 2.5χιλιάδες τακτικούς πελάτες και έρχονταν οι κοπέλες και έλεγαν κύριε Ανδρέα θα μας αφήσεις. Τους έλεγα “εν θέλω να πεθάνω πίσω που τον πάγκο και την ταμειακή μηχανή. Τι αξία έχει η ζωή μου μετά”… Το επιδίωξα και πιστεύω ότι το πέτυχα…».
Πηγή: Νατάσα Χριστοφόρου – reporter.com.cy
  • Source: Ο Λεμεσιανός που πώλησε τα πάντα για να ζήσει στο χωριό με τους 15 κατοίκους

Σχετικά Άρθρα

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 43ο συνέδριο ΠΑ.ΣΥ.ΞΕ

Δημοσιεύθηκε: Παρασκευή 2 / 7 / 2021 , 0:55 από news_room Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 43ο συνέδριο ΠΑ.ΣΥ.ΞΕ. Την Tρίτη 29 Ιουνίου 2021 πραγματοποιήθηκε το 43ο συνέδριο του Παγκύπριου Συνδέσμου Ξενοδόχων στο Hilton στη Λευκωσία, τηρώντας όλα τα απαραίτητα πρωτόκολλα υγείας που εξέδωσε το Υπουργείο Υγείας ένεκα της παρατεταμένης πανδημίας. Το συνέδριο αποσκοπούσε στην ενημέρωση […]

Η Κύπρος στην κορυφή της απορρόφησης κονδυλίων πολιτικής συνοχής 2014 - 2020

Η Κύπρος στην κορυφή της απορρόφησης κονδυλίων πολιτικής συνοχής 2014 – 2020

Δημοσιεύθηκε: Παρασκευή 10 / 9 / 2021 , 23:31 από news_room Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κύπρος συνεχίζει να διαγράφει εξαιρετική πορεία όσον αφορά την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων στο πλαίσιο των Ταμείων της Πολιτικής Συνοχής, κατέχοντας τις πρώτες θέσεις μεταξύ των κρατών μελών. Συγκεκριμένα, με βάση τα τρέχοντα στατιστικά στοιχεία για την απορρόφηση (Cohesion […]