Δημοσιεύθηκε: Πέμπτη 16 / 1 / 2025 , 21:43 από news_room
Πολυαρχιερατικός εσπερινός ονομαστηρίων Μητροπολίτη Γλυφάδας Αντωνίου (Φωτογραφίες)
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ – ΑΝΩ ΓΛΥΦΑΔΑ | Με λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα 16 Ιανουαρίου 2025 ο Μέγας Πανηγυρικός πολυαρχιερατικός εσπερινός προς Τιμήν του Αγίου Αντωνίου του Μέγα, εορτή την οποία τιμώνται τα η ονομαστήρια του Μητροπολίτη Γλυφάδας, Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης και Ελληνικού κ.κ. Αντωνίου.
Στον εσπερινό χοροστάτησε ο σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών συγχοροστατούντων των Μητροπολιτών: Γλυφάδας κ. Αντωνίου, Φαναρίου κ. Αγαθάγγελου, Σύρου κ. Δωρόθεου, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομου, Κηφισίας και Αμαρουσίου κ. Κύριλλου, Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεου και των επισκόπων Ρωγών κ. Φιλόθεου, Σκοπέλου κ. Ευστάθιου και Ιππώνος κ. Στέφανου (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας). του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής π. Νήφωνα Βατοπαιδινού, του Πρωτοσύγκελου της Ι.Μ. Γλυφάδας Αρχιμανδρίτη π. Νήφωνα Συριανού, και την συμμετοχή πλειάδας ιερέων από την οικεία Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας και πλήθους πιστών όπου παρά το παγερό της ημέρας προσήλθαν για να συνεορτάσουν την εορτή του Αγίου Μεγάλου Αντωνίου και να ευχηθούν στον Μητροπολίτη Γλυφάδας κ. Αντώνιο.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών ο οποίος σημείωσε: «Μητροπολίτη Γλυφάδας, Ελληνικού, Βάρης, Βούλας και Βουλιαγμένης, αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ Αντώνιε, και αγαπητοί εν Χριστώ αδερφοί. Μεγάλη ευλογία και τιμή απόψε, να βρισκόμαστε όλοι μαζί εδώ, επί το αυτό, στο μεγάλο πανηγυρικό εσπερινό της μνήμης του Αγίου Μεγάλου Αντωνίου, τον οποίον κοσμούν σπουδαίοι ιεράρχες της εκκλησίας της ελλάδος και όχι μόνο, στον οποίο ψάλλουν σπουδαίοι καλλικέλαδοι ιεροψάλτες και στο οποίον διακονούν εκλεκτοί συμπρεσβύτεροι και διάκονοι, αγαπητοί εν χριστώ αδερφοί και συλλειτουργοί. Είναι μεγάλη τιμή για την ελαχιστότητα μου σεβασμιώτατε που παραχωρήσατε κατά άκρα οικονομία τον θρόνο σας για να χοροστατήσω απόψε στον εσπερινό αυτό και να μου αναθέσετε την διακονία του λόγου του Θεού.
Ο Άγιος Αντώνιος σε πολλά σημεία της υμνολογίας και της βιογραφίας του και μάλιστα από τον Μέγα Αθανάσιο ονομάζεται ως Μέγας Κανόνας, Κανών. Γνωρίζουμε από τα παλιά μας, σχολικά χρόνια ότι ο κανόνας είναι ο χάρακας, ο κανόνας είναι μία ευθεία που ενώνει δύο σημεία και ανάμεσα σε αυτά τα δύο σημεία υπάρχουν άπειρα άλλα σημεία, τα οποία όμως βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία. Σε αυτό το αλφάδι για να θυμηθούμε τους μάστορες της οικοδομικής τέχνης. Ένας τέτοιος κανών υπήρξε ο Άγιος Αντώνιος και θα ήθελα σήμερα από αυτά τα άπειρα σημεία της κανονικότητας του Οσίου Αντωνίου να διαλέξω τρία μόνο. Και πάνω σε αυτά τα τρία σημεία και να θέσω πάνω σε αυτά και τρία ερωτήματα, τα οποία αφορούν εμάς που τιμούμε την μνήμη του και θέλουμε να νοηματοδοτήσουμε την ζωή μας από την ζωή του και που θέλουμε και αξιώνουμε να έχουμε την βοήθεια του και την πρεσβεία του, προσευχόμενοι προς το πρόσωπο του.
Το πρώτο σημείο μας το χάρισε ο καλλικέλαδος πάτερ Ευστάθιος ψέλνοντας το δοξαστικό της Λιτής, αυτό το Οσιακό δοξαστικό το οποίο συνέγγραψαν οι πατέρες της Ιεράς Μονής Στουδίου και ο οποίος το απέδωσε τόσο όμορφα. Το πρώτο σημείο του κανόνα της ζωής του Οσίου Αντωνίου είναι ότι ήκουσε της φωνής του Ευαγγελίου, διήρχετο μέσα στον κόσμο όπως και εμείς, μέσα στην ιστορία αυτού του κόσμου, μέσα σε αντιφάσεις, σε αντινομίες, μέσα σε δυσκολίες, σε εποχή διωγμών και ο Όσιος ακούει το Ευαγγέλιο του Χριστού και όπως μας λέει ο βιογράφος του Άγιος Αθανάσιος ακούει την διδαχή του Χριστού με τον πλούσιο νεανίσκο. Και συνταράσσεται και συγκλονίζεται και θέλει και αυτός να ζήσει την αιώνια ζωή. Εκείνος έφυγε λυπούμενος, όταν κλήθηκε να εγκαταλείψει τα υπάρχοντα του. τις δεσμεύσεις του και τις ιδεοληψίες του και να ακολουθήσει τον Χριστό (σσ ο πλούσιος νέος).
Ο Άγιος Αντώνιος έκανε το αντίθετο, εγκατέλειψε τα πάντα, ακόμα και την μονάκριβη αδερφή του, την τακτοποίησε και ελεύθερος λυτρωμένος άκουσε της φωνής του Ευαγγελίου και ακολούθησε τον Χριστό. Το ερώτημα για όλους εμάς : Άραγε εμείς πως αντιδρούμε σήμερα στα ερεθίσματα που μας δίνει το Ευαγγέλιο;. Κάθε Κυριακή ακούμε το Ευαγγέλιο στην Εκκλησία, από τον Επίσκοπο μας, τους Ιερείς μας. Να ακούμε τον λόγο του Θεού. Όλοι έχουμε την Καινή Διαθήκη στο σπίτι μας, την Αγία Γραφή. Άραγε πόσο ομιλούν στην καρδιά μας τα λόγια του Ευαγγελίου;. Άραγε πιά είναι η δική μας αντίδραση στην φωνή του Ευαγγελίου;. Είμαστε και εμείς διατεθειμένοι να στερηθούμε, να αποβάλλουμε, να θυσιάσουμε;. Ποιές κινήσεις να κάνουμε προκειμένου να πλησιάσουμε τον Χριστό και να ευαρεστήσουμε τον Θεό;, ή πολύ απλά πόσο μας αγγίζει το Ευαγγέλιο του Θεού;. Μήπως μας αγγίζουν περισσότερο να σκουπίδια της τηλεόρασης;. Μήπως μας αγγίζουν περισσότερο τα fake news και οι ψεύτικες ειδήσεις;. Μήπως μας αγγίζουν περισσότερο αυτά που δημιουργούν κρότο, θόρυβο; και χάνουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού, και περνάει και δεν μας ακουμπάει;. Αυτό το ερώτημα να θέσουμε όλοι μας, και μην πεί κανείς από εμάς ειδικά πως δεν ακούσαμε ποτέ, μέσα στην πορεία της ζωής μας ούτε μία φορά δεν ακούσαμε τον λόγο του Θεού, δεν μας μίλησε κανείς για το Ευαγγέλιο. Γιαυτό πρέπει σοβαρά να σκεφθούμε και να αναλογιστούμε πως έχουμε σταθεί απέναντι στο Ευαγγέλιο του Χριστού.
Πηγαίνοντας στο δεύτερο σημείο: Ο Άγιος Αντώνιος, μας λέει ο Μέγας Αθανάσιος, ότι επισκεπτόταν και άλλους πατέρες, δεν είχαν τότε διαδίκτυο για να μπεί στην ιστοσελίδα τους, ή στα προσωπικά τους social media και έκανε επίσκεψη προσωπική. Για ποιόν λόγο; Από περιέργεια, από κουτσομπολιό με διάθεση κατακρίσεως; Προκειμένου να ανακαλύψει κάτι αρνητικό για να το σχολιάσει και να το κάνει αντικείμενο κριτικής, ή κατάκρισης, ή συκοφαντίας;. Προσπαθούσε από τον κάθε έναν να ανακαλύψει το χάρισμα του, τον θησαυρό του, να πάρει το καλό από τον άλλον. Άραγε οι σύγχρονοι Χριστιανοί και ιδιαίτερα αυτοί που θεωρούν ότι είναι και καλύτεροι από τους άλλους, και πιο αυστηροί, και πιο ευσεβείς, που επισκέπτονται και Ορθόδοξες σελίδες στο διαδίκτυο, και μελετούν και Ορθόδοξα έντυπα, μεστά καθαρότητας Ορθοδοξίας. Τι αναζητούν στα πρόσωπα των πατέρων, των ποιμένων, των διακόνων. Ψάχνουν και αναζητούν χαρίσματα, ή σαν κυνηγοί του κακού, προσπαθούν να βρούν κάποιο λάθος κάποια αστοχία, κάποια παρεξήγηση, κάποια θολή πράξη ή συμπεριφορά;. Για να ασκήσουν έλεγχο ώς άλλοι εισαγγελείς, για να ασκήσουν κριτική, για να γίνουν συνήγοροι του Χριστού, λές και ζήτησε ο Χριστός δικηγόρους, ή υποστηρικτές. Για να σκεφθούμε πως προσεγγίζουμε τον διπλανό μας. Πόσο διδασκόμαστε από τα χαρίσματα του;. Γιατί μένουμε μόνο στα αρνητικά; ο διπλανός μας ή ο κάθε συνάνθρωπος μας, όσα αρνητικά και αν έχει, δεν έχει ούτε ένα θετικό;. Ούτε ένα καλό;. Δεν έχουμε ούτε ένα καλό να βρούμε στον διπλανό μας;. Και να οικοδομηθούμε πάνω σε αυτό και να οικοδομήσουμε και στους άλλους, και αυτό, να προβάλλουμε, αυτό να αναδείξουμε. Αυτό έκανε ο Μέγας Αντώνιος, γιαυτό έμεινε κανών της ευσεβείας απαράμιλλος. Λάμβανε σαν την μέλισσα το καλό, αναζητούσε το καλό και το θετικό. Τι λέτε, όλα αυτά τα πρόσωπα τα οποία επισκεπτόταν δεν είχαν ελαττώματα;. Δεν είχαν καμία αδυναμία;. Ουκ έστι άνθρωπος ου ζήσεται και ούχ αμαρτήσει. Ένας μόνο εκτός αμαρτίας υπάρχει. Δεν είχαν ανθρώπινες μικρότητες, ή πτώσεις;. Ο Άγιος Αντώνιος δεν έμενε στην πτώση αλλά κοιτούσε την αρετή. Κοιτούσε το χάρισμα. Κοιτούσε το θετικό.
Και το τρίτο σημείο είναι στο τέλος της πορείας της ζωής του. Αυτός που από νεότερος ήταν έτσι, μέχρι της ηλικίας των 105 ετών έμεινε σταθερός στην άσκηση. Δεν κοίταξε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, ούτε πίσω. Είδατε πόσο ωραία το λέει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος δηλαδή το ότι ο Χριστιανός κοιτάζει μόνο μπροστά γιατί αναμετριέται μόνο με το μέλλον. Η μόνη του προοπτική του είναι το μέλλον και μάλιστα τα έσχατα. Δεν ζει με το παρελθόν, δεν ζει με μνησικακία, δεν ζει με χαιρεκακία, δεν ζει εγκλωβισμένος σε ένα μαύρο παρελθόν, αλλά ποθεί, λαχταρά και ονειρεύεται ένα φωτεινό μέλλον. Αυτή η σταθερότητα του να μας προβληματίζει. Άραγε εμείς έχουμε τέτοια σταθερότητα;. Άραγε εμείς ήμαστε έτσι ακλόνητοι ή με τον πρώτο πειρασμό, τον πρώτο σκανδαλισμό, την πρώτη δοκιμασία, απογοητευόμαστε και θεωρούμε ότι ο Θεός μας εγκατέλειψε;. Ότι όλοι γύρω μας είναι κακοί και δε μας αφήνουν εμάς να αγιάσουμε;. Όποιος είναι γύρω μας οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, οι ιερείς, μας, οι επίσκοποι μας, οι μητροπολίτες μας, οι πατριάρχες μας, οι γεροντάδες μας. Όλοι αυτοί γίνονται εμπόδιο για εμάς. Μήπως πρέπει να δούμε ξανά τον εαυτό μας και να θέσουμε τα ερωτήματα αυτά και να σκεφθούμε το μέγεθος της δικής μας προσωπικής ευθύνης και στάσης απέναντι στον Θεό και απέναντι στον εαυτό μας. Αυτά τα ερωτήματα ήθελα να θέσω στην αγάπη σας και να κλείσω με το συμπέρασμα το οποίο μας προσφέρει ο Μέγας Αθανάσιος.
Όχι δεν αγίασε ο Άγιος Αντώνιος επειδή διάβαζε θρησκευτικά έντυπα, θρησκευτικές ιστοσελίδες, θρησκευτικά social media. Όχι δεν εγνωρίσθει ως Όσιος ο Άγιος Αντώνιος επειδή ακολουθούσε διάφορους γκουρού γεροντάδες της εποχής του, θαυματοποιούς και απατεώνες που εκμεταλλεύονταν την όποια ανθρώπινη αδυναμία. Όχι δεν αντλούσε την πνευματικότητα του από τον εγωισμό του και από την ιδέα πως είναι κάποιος ξεχωριστός και μοναδικός αλλά μόνο, από την Θεοσέβεια. Σεβόταν τον Θεό και όποιος σέβεται τον Θεό σέβεται και τον συνάνθρωπο και βλέπει το θετικό στον συνάνθρωπο του, και βλέπει με καλό λογισμό, με καλή προαίρεση και όποια άσχημα τα σκεπάζει και όποια αρνητικά τα παραβλέπει. Δεν λησμονεί πως πάντες στερούνται της Δόξης του Θεού. Αν προσεγγίσουμε τον Όσιο Αντώνιο με αυτόν τον τρόπο τότε είναι βέβαιο πως η προσευχή μας προς το Άγιον Πρόσωπο του θα έχει πολύ μεγαλύτερη παράκληση και πληροφορία. Και αυτή την προσευχή να την προσφέρουμε και για τα προσωπικά μας αιτήματα και για τα συλλογικά μας αιτήματα όπως η ειρήνη του σύμπαντος κόσμου, αλλά ιδιαίτερα για τον σεβασμιώτατο της εδώ ιεράς μητροπόλεως πολυσέβαστο ποιμενάρχη κ. Αντώνιο ο οποίος και αυτός ξεκινώντας από την πηγή του μοναχισμού τον Αθώνα, την πορεία του, Αγιορείτης Μοναχός, παραμένει ένας κανόνας και τώρα που είναι ιεράρχης αυτής της σπουδαίας και αναπτυσσόμενης, πλούσιας ιεράς μητροπόλεως παραμένει σταθερός σε αυτά τα σημεία τα οποία ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν έναν κανόνα ζωής και έναν κανόνα αρχιερατείας. Σήμερα η εκκλησία μας αν δεί κανείς το συναξάρι εορτάζει πολλούς Αγίου Αντωνίους, είτε οικουμενικούς, είτε με τοπικού κύρους. Έυχομαι σεβασμιώτατε να είστε ο επόμενος που θα γραφεί στο συναξάρι».
Κατόπιν του κηρύγματος του κ. Συμεών τον λόγο έλαβε ο σεβ. Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Αντώνιος ο οποίος ευχαρίστησε τους σεπτούς Αρχιερείς, τους Επισκόπους, τους Ιερείς, τους Ιεροψάλτες και όλους όσους προσήλθαν για να τιμήσουν την ιερά μνήμη του Αγίου Αντωνίου αλλά και τα ονομαστήρια του.
Ανήμερα της εορτής του Αγίου Αντωνίου στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Άνω Γλυφάδας θα τελεστεί ο Όρθρος και Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία της εορτής του Μεγάλου Αντωνίου και των Ονομαστηρίων του Μητροπολίτη Γλυφάδος κ. Αντωνίου
Φωτογραφίες – Ρεπορτάζ : Βαγγέλης Καρπαθάκης ©