Δημοσιεύθηκε: Κυριακή 5 / 5 / 2024 , 9:47 από news_room
Μεγάλο Σάββατο πρώι στην ενορία της Αγίας Παρασκευής στο Greenlawn της Νέας Υόρκης
Ο π. Ιωάννης Βλάχος και οι πιστοί του Ελληνικού Ορθόδοξου Ναού της Αγίας Παρασκευής στο Greenlawn της Νέας Υόρκης υποδέχθηκαν τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο στην κοινότητά τους το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, 4 Μαΐου 2024.
Στο Κήρυγμά του ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος προσέφερε λόγια ελπίδας στους πιστούς που γέμισαν τον ναό για τη Θεία Λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης και τον Εσπερινό του Μεγάλου και Μεγάλου Σαββάτου. «Πεθαίνοντας πρόθυμα στον Σταυρό, ο Θεός Υιός, έκανε δυνατό για κάθε άνθρωπο να αναγεννηθεί μαζί Του με την Ανάστασή Του από τους νεκρούς. Έκανε δυνατή την ολική μεταμόρφωση της ζωής μας. Μας έδωσε τη δυνατότητα να ζούμε στο υψηλότερο δυναμικό της δημιουργημένης μας μορφής, ως στοργικά, ελεήμονα, συμπονετικά, συγχωρητικά και αλτρουιστικά άτομα… Στο θάνατο υπερβαίνει κάθε περιορισμό χώρου και χρόνου. Και κατεβαίνοντας στο βασίλειο των νεκρών, τους προσφέρει την ίδια αιώνια ζωή που μας προσφέρει. Κανείς δεν μένει πίσω» παρατήρησε ο Σεβασμιώτατος.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία* του σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Ελπιδοφόρου:
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία, καὶ στήτω μετὰ φόβου καὶ τρόμου, καὶ μηδὲν γήϊνον ἐν ἑαυτῇ λογιζέσθω.
Ας σιωπήσει όλη η θνητή σάρκα και ας σταθεί με φόβο και τρόμο. και ας μη χρειάζεται σκέψη για κανένα γήινο πράγμα.
Πράγματι, αγαπητοί μου εν Χριστώ Αδελφοί και Αδελφές, κρατάμε σιωπή και εσωτερική ησυχία παρουσία αυτού του βαθύ μυστηρίου, του Σαββάτου της Ανάπαυσης του Κυρίου μας στον Τάφο. Ακούμε τις αρχαίες προφητείες αυτής της ημέρας – σύμφωνα με την παράδοση είναι δεκαπέντε – που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη Βαπτιστική Λειτουργία. Σήμερα οι Κατηχουμένοι κατέβηκαν στην Πηγή της Αναγέννησης, όπως ο Χριστός κατέβηκε στον τάφο και πέρα, για να αναγεννηθεί.
Για αυτό το Σάββατο, αυτή η Έβδομη Ημέρα της εβδομάδας είναι ακόμη μεγαλύτερη από την Έβδομη Ημέρα κατά την οποία ο Θεός αναπαύθηκε από τη δημιουργία του Κόσμου. Αυτό το Άγιο και Μεγάλο Σάββατο, ο Θεός Υιός αναπαύθηκε από το έργο Του της αναδημιουργίας της ανθρώπινης φύσης μας.
Πεθαίνοντας πρόθυμα στον Σταυρό, έκανε δυνατό για κάθε άνθρωπο να αναγεννηθεί μαζί Του με την Ανάστασή Του από τους νεκρούς. Έκανε δυνατή την ολική μεταμόρφωση της ζωής μας. Μας έδωσε τη δυνατότητα να ζούμε στο υψηλότερο δυναμικό της δημιουργημένης μας μορφής, ως στοργικά, ελεήμονα, συμπονετικά, συγχωρητικά και αλτρουιστικά άτομα.
Και όταν παίρνει την ανάπαυσή Του την Έβδομη Ημέρα, ο Κύριος Ιησούς γεμίζει τα πάντα με τον εαυτό Του, όπως λέγεται σε μια από τις τελευταίες προσευχές της Προσκομιδής:
Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν ᾃδου δὲ μετὰ ψυχῆς ὡς Θεός· ἐν Παραδείσῳ δὲ λῃστοῦ, καὶ ἐν θρόνῳ ὑπῆρχες Χριστέ, μετὰ Πατρὸς καὶ Πνεύματος, πάντα πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος.
Στον Τάφο με το Σώμα Σου, στον Άδη με την ψυχή Σου ως Θεό, στον Παράδεισο με τον Κλέφτη, και στον θρόνο, Χριστέ, με τον Πατέρα και το Πνεύμα – Εσύ που δεν μπορείς να περικυκλωθείς, γέμισε τα πάντα.
Στο θάνατο υπερβαίνει κάθε περιορισμό χώρου και χρόνου. Και κατεβαίνοντας στο βασίλειο των νεκρών, τους προσφέρει την ίδια αιώνια ζωή που μας προσφέρει. Κανείς δεν μένει πίσω.
Σε όλη την ιερή Γραφή που διαβάζεται σήμερα, υπάρχουν τόσες πολλές εικόνες και μεταφορές, τόσες πολλές παρομοιώσεις και εμβληματικές αφηγήσεις που φανερώνουν την αλήθεια της Πίστεώς μας. Αλλά είναι στην Προφητεία του Δανιήλ, όταν ο Άγγελος του Κυρίου κατεβαίνει στην Πύρινη Κάμινο με τους Τρεις Αγίους Νέους, και τους προστατεύει από τη φλεγόμενη φωτιά, βλέπουμε τη σωτηρία μας να έρθει.
Βλέπουμε στην ίδια εικόνα την Ενσάρκωση και ταυτόχρονα την Κάθοδο στην Κόλαση. Και για εμάς είναι η εικόνα της αλληλεγγύης του Θεού μαζί μας. Βλέπετε, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, κανένας πόνος, καμία ασθένεια που να μπορούμε να βιώσουμε, που ο Θεός δεν θα ενταχθεί. Είναι μαζί μας σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας μας εκτός από ένα … αμάρτημα.
Και με το να είναι παρών μαζί μας, ακόμη και μέχρι θανάτου και ξαπλωμένος σε έναν τάφο, λυτρώνει την ανθρώπινη υπόστασή μας, με αόρατους και απρόβλεπτους τρόπους. Οι Δίκαιες Γυναίκες με την Παναγία, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, δεν μπορούσαν να δουν την Κάθοδο του Κυρίου και την Κατάκτηση της Κόλασης. Είδαν μόνο την πέτρα που κυλήθηκε πριν από την είσοδο του Τάφου. Αλλά αν και ο κήπος όπου ήταν θαμμένος ήταν τυλιγμένος στη σιωπή, στον κάτω κόσμο των νεκρών ακούστηκε μια θριαμβευτική κραυγή των Αγγέλων του Θεού που συνόδευαν τον Κύριο και Βασιλιά τους καθώς έσκασε τις πύλες της Κόλασης.
Και έτσι είναι για εμάς: αυτό που βλέπουμε και αυτό που ακούμε δεν είναι ολόκληρη η ιστορία. Ο Θεός είναι με τον καθένα και τον καθένα στην προσωπική του πύρινη κάμινο.
Γι’ αυτό κλαίμε: Ἀνάστα ὁ Θεός! Σήκω Θεέ! Γιατί γνωρίζουμε στην καρδιά μας ότι όπως αναστήθηκε από τους νεκρούς, και έτσι θα είναι για τον καθένα από εμάς, που πιστεύουμε στο Άγιο Όνομά Του και ζούμε στο Άγιο Φως Του. Αμήν.
Καλή Ἀνάσταση!
*Ανεπίσημη Μετάφραση από την Αγγλική