Δημοσιεύθηκε: Πέμπτη 13 / 7 / 2023 , 2:59 από news_room
Το μέτρο της έκτακτης βοήθειας market pass όπως ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός και ο νέος Υπουργός Οικονομικών θα συνεχιστεί μέχρι τον Οκτώβριο του 2023. Ένα μέτρο αντίποδας στις ολοένα και περισσότερο αυξανόμενες τιμές των προϊόντων στα ράφια των υπερμαρκετ τροφίμων που ξεκίνησε φέτος για να καταστείλει το κόστος αγοράς των νοικοκυριών και όπου όπως έχει ξανά γραφτεί δεν επαρκεί για την αγορά μίας φρατζόλας ψωμί καθημερινά για έναν μήνα φυσικά το ποσό δεν επαρκεί ούτε για την αγορά γάλακτος. Αντίθετα αυτό το βοήθημα είναι η φαινομενική στήριξη του 10% των αγορών του νοικοκυριού.
Πολύ καλά οι ανατιμήσεις έχουν ξεπεράσει συνολικά από πέρσι τον Μάρτιο το 170% και συνεχίζουν να ανεβαίνουν ωστόσο αυτό το market pass θα είναι ακριβώς ίδιο (ποσό) με το προηγούμενο παρότι οι τιμές από τον Φετινό Μάρτιο έχουν αυξηθεί περαιτέρω 30-40%.
Δηλαδή το κόστος αγοράς των βασικών του νοικοκυριού από το ξεκίνημα του χρόνου έχει ξεπεράσει κάθε όριο αγγίζοντας υψηλά που δεν υπήρξαν τουλάχιστον από το 2009 και μετά και οι μεγαλοβιομηχανίες αυξάνουν συνεχώς τις τιμές στα απολύτως απαραίτητα ενώ τα σούπερ μάρκετ και τα υπερ μάρκετ έχουν γίνει το καταναλωτικό χρηματιστήριο. Άλλες οι τιμές σήμερα, άλλες αύριο, και μεθαύριο έκπτωση για λίγες ημέρες. Ενδεικτικά το φρέσκο γάλα υψηλής παστερίωσης κόστιζε 0,97€ περίπου και έχει αγγίξει το 1,32€, το φρέσκο γάλα 5ήμερης παστερίωσης το ευρέως χρησιμοποιούμενο από τα 1,08€ έχει φθάσει στο 1,80€ και κάποια γάλατα επωνυμίας ξεπερνούν τα 2 ευρώ το λίτρο. Τα τυροκομικά και αλλαντικά από την άλλη πλησιάζοντας τους πάγκους των σούπερ μάρκετ, φαντάζει πως μπήκες σε σούπερ μάρκετ της Ζυρίχης, της Στοκχόλμης , και της Ολλανδίας κλπ αφού οι τιμές δεν μπορεί να πιστέψει κανείς πως είναι εγχώριες. Ενδεικτικά ένα κιλό φέτα στο Άμστερνταμ πρίν λίγο καιρό κόστιζε 20€ ενώ στην Ελλάδα θα το βρεί ο καταναλωτής στα 13 με 14 ευρώ. Ενδεικτικά τα αλλαντικά κοπής στην Ολλανδία κοστίζουν περί τα 26 ευρώ, αυτά στη χώρα θα τα βρείς ακριβώς στις ίδιες τιμές με την Ολλανδία. Τι Έλλαδα τι Ολλανδία θα πείς πλέον, μόνο που οι μισθοί των δύο χωρών είναι τελείως ή καλύτερα παντελώς διαφορετικοί. Ο βασικός μισθός του ανειδίκευτου εργάτη στην Ολλανδία είναι 12-15€ την ώρα ενώ στην Ελλάδα 3-4€ αν βρεί εργασία, δηλαδή, ο ανειδίκευτος στην Ολλανδία με μισθό 1800 ευρώ περίπου αγοράζει τα προϊόντα όσο τα αγοράζει και ο Έλληνας στην Αθήνα. Αν κατοικεί σε νησιωτικό σύμπλεγμα δε, όπως των Κυκλάδων ή ακόμα χειρότερα των Δωδεκανήσων εκεί θα πρέπει αν είναι τυχερός να κερδίζει κάθε μήνα το λαχείο για να τα βγάλει εις πέρας.
Ο Έλληνας μεγαλοβιομήχανος λοιπόν ζητά τα ίδια ακριβώς από όσα ζητά ο Ολλανδός χωρίς ουσιαστικά οι αμοιβές που δίνει στους εργαζόμενους του να είναι αντιπροσωπευτικοί των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν για περισσότερα από 13 χρόνια τα οποία έχει η Ελλάδα την οικονομική κρίση. Δηλαδή, οι βιομήχανοι, μεγαλοβιομήχανοι και εφοπλιστές όπως παρατηρείται από τις τιμές στα εισιτήρια των πλοίων ζητούν ποσά τα οποία ο μέσος Έλληνας δεν έχει για να πληρώσει καθώς και εκείνοι επιλέγουν να μην ταξιδέψουν ή το «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Το ίδιο σκηνικό ισχύει και στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος αφού μία πίτσα σπέσιαλ που κόστιζε 7€ τώρα κοστίζει 14€ την ώρα που η ανεργία είναι η ίδια και οι μισθοί δεν επαρκούν για τα απολύτως απαραίτητα και που τελικά ο καταναλωτής δεν την αγόραζε ούτε πρίν, θα την αγοράσει τώρα με την διαφορά των τιμών στο 100%;. Η έξοδος σε ταβέρνα από την άλλη έχει γίνει είδος πολυτελείας αφού μία μερίδα χόρτα κοστίζει 8€ και μία μερίδα πατάτες 4,5€ μία μπριζόλα μοσχαρίσια κοστίζει 15€ , σε απλά συνοικιακά μαγαζιά που αν μή τι άλλο αφού ανέβασαν τις τιμές μείωσαν και τις ποσότητες για να μπορέσουν να έχουν περιθώρια κέρδους ικανά να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της σύγχρονης εποχής. Ποσότητες τροφίμων στις μερίδες που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την πείνα του μέσου Έλληνα αφού είναι αρκετές για να χορτάσουν μόνο κάποιο μικρό παιδί.
Οι αυξήσεις λοιπόν στην αγορά, με την μείωση σε κάποιες περιπτώσεις της ποσότητας των προϊόντων στα ράφια των σούπερ μάρκετ και στις ταβέρνες έφεραν την μείωση στις πωλήσεις αφού ο Έλληνας δυσανασχετεί να πληρώσει για τις μετακινήσεις του, τα πάγια έξοδα του και φυσικά για την έξοδο του και τον βασικό του καφέ, αφού και ο καφές έχει ξεπεράσει τα 4,8€ για ένα διπλό καπουτσίνο με έξτρα γάλα σε προάστιο της Αθήνας για να το πιείς στο κατάστημα.
Λοιπόν για την επιστροφή στην κανονικότητα χρειάζονται μεγάλα μέτρα και γενναίες παρεμβάσεις, καθώς και αυξημένοι έλεγχοι σε κάθε επίπεδο της διατροφικής-καταναλωτικής αλυσίδας γιατί με την μείωση των αγορών από τους καταναλωτές έρχεται το οριστικό κλείσιμο των καταστημάτων όπως πολλές φορές έγινε να κλείνουν σουβλατζίδικα, ζαχαροπλαστεία, πιτσαρίες ταβέρνες κλπ. Η Ελλάδα δεν είναι Ζυρίχη (Ελβετία), ή Στοκχόλμη(Σουηδία) ή Ολλανδία.
Άρθρο του Ε.Κ. στο adologala.gr
