Δημοσιεύθηκε: Τετάρτη 2 / 9 / 2020 , 21:57 από
Tου Fr.Theodore Pantels
Μετά την Ανάστασή Του από τους νεκρούς, ο Σωτήρας μας μετέφερε ακόμα μαζί του τις πληγές που υπέφερε από το Πάθος και τη Σταύρωσή Του. Στην πραγματικότητα, όπως παρατηρεί ο Μητροπολίτης Ιερόθεος της Ναυπάκτου, ο Χριστός Θεός έφερε αυτές τις πληγές μαζί με την πλήρη ανθρωπότητά του καθώς ανέβηκε σε δόξα στη Βασιλεία Του στον Ουρανό. Η πλευρά του και τα αποτυπώματα των καρφιών στα χέρια Του, εμπνέουν τον Απόστολο να πιστεύει σ ‘Αυτόν ως Κύριο και Θεό. (Ιωάννης 20:28). Για τους αγγέλους στον Παράδεισο, οι πληγές του Χριστού είναι η υπενθύμιση της μεγάλης αγάπης Του για κάθε άτομο που έχει συλληφθεί στη μήτρα της μητέρας. Στην ουσία, κάθε μία από τις πληγές μας έχει γίνει μία από τις πληγές του Θεού, γιατί, όπως θα έλεγε ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιαντζός, «Αυτό που δεν θεωρείται ότι δεν θεραπεύεται. και αυτό που είναι ενωμένο με τον Θεό σώζεται. »(2).
Ο καθένας μας αξίζει τον θάνατο του Θεού στον Σταυρό! Αυτό το γεγονός μας δίνει μια αληθινή εικόνα της προσωπικής μας αξίας. Η λανθασμένη εικόνα της αυτοτιμής μας διαμορφώνεται από την ιδέα ότι ο Θεός δεν είναι Θεός, αλλά ότι είμαστε θεοί. Αυτή η ιδέα οδήγησε στην πτώση του Αδάμ, καθώς στεκόταν μπροστά στο δέντρο της γνώσης. Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απευθύνεται στην υμνογραφία της Εκκλησίας μας στην οποία ο Σταυρός αναφέρεται συχνά ως το Δέντρο της Ζωής και συγκρίνει τα «δύο δέντρα» – το Δέντρο της Γνώσης και το Δέντρο της Ζωής. Κατά συνέπεια, το δέντρο της ζωής – ο σταυρός – είναι το σημάδι της αγάπης του Θεού. Το Δέντρο της Γνώσης του καλού και του κακού είναι το σύμβολο της εξαπάτησης, με το οποίο επιδιώκουμε αλαζονικά «κοσμικές απολαύσεις» (τόσο καλές) που είναι πάντα πέρα από τις δυνατότητές μας, προκαλώντας έτσι θλίψη (που είναι κακό). Το Δέντρο της Γνώσης παρέχει γνώση για την ικανοποίηση των σωματικών μας πάθους, ως λατρεία του «εαυτού». Το Δέντρο της Ζωής παρέχει τη γνώση του Θεού και τη σοφία για τη διατήρηση ερωτικών σχέσεων στη λατρεία του Χριστού. (3)
Since our wounds come from both our personal sins, as well as from the sins of the world around us, the Cross serves to cure us with forgiveness and provides the gift of repentance. Our repentance from sins is the “cross” we carry to follow Christ, Who then makes our “cross” His own Cross, upon which our sins are nailed (4). As Larchet points out, wherever the Cross is, that is where Christ is, also, Who is the Physician of the sick (5). Thus, the Cross is not simply a “relic” from the past, but a Tree that lives in eternity — a trophy showing the victory over death; a lasting weapon against sin and evil.
Καθώς ο Χριστός φέρει τις πληγές μας που υπέφερε στον Σταυρό, ενδιαφέρεται προσωπικά για τις προσευχές που προσφέρουμε ο ένας για τον άλλον. Γινόμαστε υπηρέτες στη «Βασιλική Ιεροσύνη» του Χριστού, αφού η θεραπεία και ο αγιασμός τόσο για τις ψυχές όσο και για τα σώματά μας έχουν μια Προέλευση, Ποιος είναι ο Χριστός (6). Αυτή η «Βασιλική Ιεροσύνη» υπονοείται σαφώς στις λειτουργικές λέξεις ζητώντας τις προσευχές του Αγίου Θεοτόκου και όλων των Αγίων, καθώς «δεσμευόμαστε και ο ένας τον άλλο και όλη μας τη ζωή στον Χριστό τον Θεό μας».
Το Υπουργείο Οικογενειακής Ευεξίας της Μητρόπολης μας βρίσκεται στη διαδικασία εισαγωγής ενός προγράμματος για εφήβους στο οποίο μπορούμε πραγματικά να «δεσμευθούμε και ο ένας τον άλλον» στον Χριστό τον Θεό μας. Ας μην υποθέσουμε ότι το όνομα αυτού του νέου υπουργείου έρχεται ως μια τυπική σύμπτωση που αντανακλά το μήνυμα του Τιμίου Σταυρού – το Δέντρο της Ζωής. Το ίδιο το υπουργείο είναι γνωστό ως Faithtree Resources, το οποίο μπορεί να αναθεωρηθεί στο www.faithtree.org .
Με την πίστη στον Χριστό, ο Θεός μας, μπορούμε να είμαστε δωρητές αντί να παίρνουμε, να ανησυχούμε λιγότερο για το ότι θα γίνουν δεκτοί από τον κόσμο και περισσότερο να ανησυχούμε για το να αγκαλιάσουμε τους γείτονές μας στον κόσμο με την αγάπη του Θεού. Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε αφοσιωμένοι συνάδελφοι με τον Χριστό, φέρνοντας ο ένας τον άλλον πληγές καθώς ο Χριστός φέρει τις δικές μας, παρέχοντας έτσι ο ένας στον άλλο μια πρόγευση σωτηρίας σε αυτήν την παρούσα ζωή καθώς αρχίζουμε να ζούμε σαν τους Άγιους Αγίους της Εκκλησίας μας.
1. Οι Δεσποτικές Εορτές,: Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, σελ. 256-257;
2. The Theology of Illness, του Jean-Claude Larchet, σελ. 128.
3. Philokalia, Vol. 2, «Δεύτερος Αιώνας Θεολογίας», του Αγ. Μαξίμου ο Ομολογητής, σελ. 145;
4. Η προσευχή του Αγίου Βασιλείου για την Έκτη Ώρα.
5. Η θεολογία της ασθένειας, του Jean-Claude Larchet, σελ. 95. Σημειώστε επίσης: «Στη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού», Χρ. 15 από την αλήθεια της πίστης μας από τον Πρεσβύτερο Κλίπα της Ρουμανίας. Η εμφάνιση στους ουρανούς του σημείου του Αληθινού Σταυρού είναι το σημάδι της νίκης του Κυρίου μας και δεν υπάρχει άλλο σημάδι που να μας προειδοποιεί για την επικείμενη άφιξή Του, όπως και ο Σταυρός Του.
6. Υγεία & Ιατρική στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, του π. Σ. Χαράκας, (Ανάλυση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομ για τα Πάσχα), σελ. 49.
